Περιπλανησεις...

Μεσημερι...Ο ηλιος καιει...Νιωθω να βραζω,ειμαι κουρασμενη...Ενα πεζουλι στη σκια μια ανασα σωτηριας...Χαλαρωση...Απολυτη ησυχια.Δεν κραταει για πολυ...Ο θορυβος ενος αυτοκινητου που πλησιαζει ταραζει την γαληνη εκεινης της στιγμης...Ακουγεται η μηχανη.Ερχεται κοντα.Tο μαρτυρα και η μουσικη.Το ραδιοφωνο ακουγεται δυνατα ολο και περισσοτερο οσο πλησιαζει...Ναι τωρα ακουγεται καθαρα ενας στιχος...
Αλιμονο σ'αυτους που δεν αγαπησαν...
Η μηχανη σβηνει.Οι ανθρωποι φευγουν.Και παλι σιωπη...
Η ηρεμια επανερχεται γυρω μου..Ομως μεσα στο μυαλο μου γυρναει ξανα και ξανα ο ιδιος στιχος...Αλιμονο σ'αυτους που δεν αγαπησαν.Δεν αγαπησαν.Σ'αυτους.Αλιμονο δεν αγαπησαν...Ξαφνικα το μυαλο για μια στιγμη καθαριζει...Για μια και μοναδικη στιγμη...Οσο αποτομα αδειασε τοσο αποτομα ξαναγεμισε...Ενας απιστευτος καταιγισμος σκεψεων...
Αγαπη.
5 γραμματα.1 λεξη.Χιλιαδες συνειρμοι...
Καθημερινοτητα θυμιζει.Ομως μηπως εχει δικιο το τραγουδι?Μηπως οντως καποιοι δεν αγαπησαν?Μηπως δεν βρισκεται τελικα στην καθημερινοτητα?
Τοσο δυσκολη για καποιους τοσο ευκολη για καποιους αλλους...Μμμμ...
Σε ποιους ανηκω...Αναρωτιεμαι...
Κι αν σκεφτουμε αλλιως?Αλιμονο σ'αυτους που δεν αγαπηθηκαν?Τι ειναι καλυτερο?
Οσοι δεν αγαπηθηκαν πονανε αραγε?Ή η αγαπη ειναι απο μεσα τους απο τον εαυτο τους?Αρα αγαπησαν και αγαπηθηκαν.Αγαπησαν το ιδιο ατομο,αγαπηθηκαν απο το ιδιο ατομο...Τι ειρωνια...Φαινομενικη αγαπη μεσα απο ενα μεσο αντανακλασης?
Περισυλλογη...Εγω αγαπαω?Ναι...Χωρις δευτερη σκεψη.Απαντα το μυαλο για να υποδειξει ποιο ειναι το "καλο".Μηπως ομως το ναι ειναι για μια αλλη αγαπη?Καθημερινη,ανουσια?Ανουσια ποτε.Ουτε καθημερινη...Η καθημερινη τελικα θα εχει αξια.Τι δινεις και τι παιρνεις καθημερινα...
Με χτυπησε ο ηλιος?Κοιμαμαι?Τα ονειρευομαι?
Μηπως αυτες οι σκεψεις ειναι πραγματικα ερωτηματα?Και οχι στην σφαιρα του ονειρικου?Τι γινεται με την "Αγαπη" ?
Ο ηλιος απαντησε...Καιει...Σε αναγκαζει να σταματησεις το ταξιδι σου...
Καλη επιστροφη στην καθημερινοτητα σου...