Ανασαίνει η πόλη τη μορφή σου..

Κάθε φορά είναι καλύτερη απο την προηγούμενη. Και κάθε τέλος είναι χειρότερο από το προηγούμενο. Δεν θέλω να με βλέπεις βουρκωμένη, μονάχα χαρούμενη. Και κάθε αντίο δυσκολότερο από το προηγούμενο. Χθες κοιμήθηκα αγκαλιά με τη μπλούζα που φορούσες. Σήμερα μάλλον το ίδιο θα κάνω.

Δεκάποδα Pagurus bernhardus και ακτίνια

Ο βερνάρδος είναι ένα μικρό κόκκινο καβουράκι με μακριά μαλακή κοιλίτσα. Είναι νόστιμος, μοναδικός μεζές για τις σουπιές και τα καλαμάρια. Προσπαθεί πάντα να χωθεί σε κάποιο κοχύλι για να προφυλαχθεί, γιατί έχει πολλούς εχθρούς. Δεν έχει ποτέ δικό του σπίτι, όταν μεγαλώσει πάλι τα ίδια, αφήνει το ένα και μπαίνει στο άλλο. Κακομαθημένος στα έτοιμα, είναι πολύ πονηρός κι έχει πολλά περίεργα γούστα! Η καλύτερη κολλητή του φιλενάδα είναι από μια διαφορετική τάξη ζώων που ζει στη θάλασσα. Οι ψαράδες την ονομάζουν ανεμώνα-τσουκνίδα της θάλασσας. Η οικογένεια αυτή ζει σχεδόν σε όλα τα βάθη, κολλημένη σε βράχους και σκληρό έδαφος. Έχουν πανέμορφα χρώματα και τα λέμε "λουλουδια της θάλασσας". Όμως μόνο η ακτίνια προτιμά να μένει στην πλάτη του βερνάρδου... Περίεργα πράγματα... δεν μαλώνουν ποτέ, εκείνη με τις φαρμακερές κεραίες της γεμάτες αγκίστρια τον προστατεύει από τους εχθρούς, κι εκείνος σαν πραγματικός καβαλιέρος, τις προσφέρει μακρινές βόλτες και μεζεδάκια από το δικό του φαγητό. Κάνουν βόλτες παντού και καμιά φορά έξω στην παραλία για αλλαγή. Ο βερνάρδος ζει αποκλειστικά από τα υπόλοιπα των άλλων - καθαρίζει μαζί με την "αχτένιστη" φίλη του τη θάλασσα. Αυτό το τρελό ζευγαράκι όπως φαίνεται περνάει ωραία. Το βράδυ κουρασμένοι αυτός χώνεται μές στο κοχύλι, εκείνη μαζεμένη σαν μικρή μπαλίτσα κατακόκκινη, σφιχτά αγκαλιασμένοι ξεκουραζονται παρεούλα ήσυχα. Μόνον αυτό!

Πηγή: Γεωτρόπιο

...να ξαναζούσα τον έρωτα κάπως έτσι απ'την αρχη.