Κυριακή 31 Αυγούστου 2008
Ανασαίνει η πόλη τη μορφή σου..
Κάθε φορά είναι καλύτερη απο την προηγούμενη. Και κάθε τέλος είναι χειρότερο από το προηγούμενο. Δεν θέλω να με βλέπεις βουρκωμένη, μονάχα χαρούμενη. Και κάθε αντίο δυσκολότερο από το προηγούμενο. Χθες κοιμήθηκα αγκαλιά με τη μπλούζα που φορούσες. Σήμερα μάλλον το ίδιο θα κάνω.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
μεχρι που να παρει τη δικη σου μυρωδια...και ποσο απογοητευεσαι τοτε...το εζησα...τωρα η μπλουζα ειναι καπου κρυμμενη βαθια...ξερω που ειναι...ομως δεν μυριζει το ιδιο οπως τοτε που την ειχα αγκαλια...
Δημοσίευση σχολίου