Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

Κρεμάλα. 5 Γράμματα. Δεν είναι παιχνιδι όμως...

Πλησιάζουν Χριστούγεννα και έχω βυθιστεί σε μια θάλασσα γαλήνης και ανεξήγητης ευτυχίας! Οι περιπέτειες φαίνεται να έχουν εξασθενίσει. Ώσπου πέντε γράμματα... Μια τόσο δα μικρή λεξούλα... Τόσο μικρή και αναρωτιέμαι πως προκαλεί τόσο πόνο, άγχος, ανησυχία... I believe in the existence of angels... I believe in my angel... Δεν τον έχω ορίσει... Αλλά τον έστειλα ήδη μια φορά και με βοήθησε... Πιστεύω σε αυτόν μα και σε μένα. Όλα θα ξεπεραστούν. Το ξέρω... Είναι στιγμές σαν κι αυτή που αισθάνομαι τελείως αχάριστη. Θα σταθώ δίπλα σου! Το ξερουμε κι οι δυο! Θα βγείς πιο δυνατή, μικρή μου πριγκιπέσσα!

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2007

Κόκκινο Φανάρι

Να ’ρθεις με το αμάξι κάποιας αστραπής στο σώμα μου να ’ρθεις. Να ‘ρθεις κι εγώ θα κάνω δέκα αγιασμούς σε δαίμονες θεούς. Ένα κόκκινο φανάρι στη στροφή ανάβει ξαφνικά. Η ζωή πάει να φρενάρει έχει λάδια ο δρόμος και γλιστρά. Να ’ρθεις με το αμάξι κάποιας αστραπής στο σώμα μου να ’ρθεις. Να ‘ρθεις κι εγώ θα κάνω δέκα αγιασμούς σε δαίμονες θεούς. Ξέρω πως θα καώ στις φλόγες μπαίνοντας. Ξέρω τις συμφορές που φέρνει ο έρωτας. Ποιος μπορεί και ποιος γλιτώνει απ’ της μοίρας το τρελό χορό. Η ζωή μια χούφτα χιόνι, να τη ζήσω θέλω και μπορώ. Να ’ρθεις με το αμάξι κάποιας αστραπής στο σώμα μου να ’ρθεις. Να ‘ρθεις κι εγώ θα κάνω δέκα αγιασμούς σε δαίμονες θεούς. Ξέρω πως θα καώ στις φλόγες μπαίνοντας. Ξέρω τις συμφορές που φέρνει ο έρωτας. Ένα κόκκινο φανάρι στη στροφή ανάβει ξαφνικά. Η ζωή πάει να φρενάρει έχει λάδια ο δρόμος και γλιστρά. Να ’ρθεις με το αμάξι κάποιας αστραπής στο σώμα μου να ’ρθεις. Να ‘ρθεις κι εγώ θα κάνω δέκα αγιασμούς σε δαίμονες θεούς. Ξέρω πως θα καώ στις φλόγες μπαίνοντας. Ξέρω τις συμφορές που φέρνει ο έρωτας.