Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008
Ουφ.... Χαμένη στην σκοτούρα...
Κάθε φορά που θέλω να κάνω κάτι "δύσκολο" γυρνάω 2-3 χρονια που έλεγα "Θα ενηλικιωθώ θα πάω σε άλλη πόλη και θα είμαι ανεξάρτητη"... Πφφφφ βλακείες... Τίποτα δεν έκανα ουσιαστικά, ούτε καν ενηλικιώθηκα. Ένα παιδί βλέπω που κρέμεται απο τους γονείς του. Γαμώτο! Κι όποτε λέω θα μεγαλώσω θα γίνω υπεύθυνη και μπλα μπλα μπλα πάλι μαντάρα τα κάνω. Και τώρα θέλω να φύγω να κάνω κάτι που θα το χαρώ! Να πάω σε μέρος μακρινό και άγνωστο για μένα αλλά με γνώριμο σκοπό! Δευτέρα με Τρίτη λοιπόν χαμένη στη σκοτούρα θέλοντας λίγη δροσιά την Τετάρτη κι όχι ήττα. Πάλι γαμώτο... :/
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Κατακρεουργησε τον ενηλικα που κρυβεις μεσα σου, μετα η επιστροφη ειναι ακομα πιο δυσκολη..
Οσο για τα υπολοιπα, παντα υπαρχει μια λυση. Ακομη κι αν αυτη δεν ειναι αναμενομενη ή εφικτη, καποιο κολπο τη δινει.
Χαζοι ειναι οι επιστημονες που οταν δεν τους βγαινει μια εξισωση ανακαλυπτουν ενα νεο σωματιο;
What I'm saying is σκεψου, δοκιμασε, be optimistic.. Ακομη κι αν δεν φανερωθει αμεσα μια λυση, οταν καποτε την τρακαρεις θα ξερεις πως να τη διαχειριστεις. Γιατι θα καθορισεις ηδη το "κενο" που θα ερθει να πληρωσει..
:*
Δημοσίευση σχολίου