Το θαύμα.

Συγγνώμη που δεν ήμουνα για σένα ουρανός.

Εύθραυστο

Ακρωτηριασμένα όνειρα
Ντυμένα δάκρυα και αλκοόλ
Έπλεαν μέσα σε ένα γυάλινο κλουβί
Που ακόμα δεν το έχει ανοίξει άλλος κανείς

Ένα γυάλινο μπουκάλι, έυθραυστο, βρήκες κι εσύ
που ταξιδεύει με ορμή στις θάλασσες
Ταράζεις το φελλό του να το ανοίξεις
Κι αυτό καρτερικά προσμένει
την επόμενη προσπάθεια

ΤΕΡΜΑ . -

Υποσχομαι στον εαυτό μου.... να σταματησω την γκρινια των τελευταιων μηνών. Γουονα μπι περφεκτ, μπικοζ γουεν δερ ιζ ε γουιλ δερ ιζ ε γουεη!!!

Κι επειδή το βλέπω να 'ρχεται...

Λετς λίσεν του surgeon-st vincent!

Ό,τι πιο εύκολο

Πάντα μια δεύτερη ματιά, σε οδηγει σε νέα συμπεράσματα.
Πάντα κι εσυ μου έλεγες πρέπει αυτό, και γιατί εκείνο, μα αφού θα, κοίτα πως, δεν ειναι ετσι ούτε αλλιώς.
Πάντα κι εγώ σε κοιταζα κι έλεγα κοίτα να δεις.
Μα τώρα το πάντα έγινε τώρα και ξέρω πως όλοι στο να κρίνουμε τους αλλους παίρνουμε 10 με τόνο. Γιατί πάντα στα εύκολα όλοι 10 με τόνο πάιρνουν.

Άραγε ΙΙ

Πέρα από αυτό τι κάνω λάθος?

Στερέψανε..

Sincerely, yours.

Σε ευχαριστώ και συγγνώμη.

Η ευφορία συναισθηματικών εμπειριών κάποιες φορές με καθηλώνει.

Σαντέ

Αυτοσαρκάζομαι για να δειχνω πιο δυνατή. Ούτε εσύ δεν ξέρεις